VIOOL ENZO | vioolles in Zutphen en LochemVIOOL ENZO | vioolles in Zutphen en Lochem

 

Altijd in contact geweest met muziek | “Drive” het allerbelangrijkste en Plezier in Muziek | Altijd blijven spelen | Ruimte voor hobby’s

Ik ben geboren op 22 juni 1960 in Harderwijk, als vijfde en laatste kind van de familie.
Mijn vader had een bakkerszaak maar speelde ook verdienstelijk orgel en piano. Al mijn oudere broers en grote zus gingen als vanzelfsprekend naar de muziekschool. Ik vond dat normaal maar weet nu dat het eigenlijk een groot voorrecht was. Een leven als musicus leek me al na een of twee jaar vioolles een geweldig vooruitzicht.

Ik werd na mijn middelbare school aangenomen op het conservatorium, eerst in de vooropleiding, een jaar later in de hoofdopleiding.
Mijn hoofddocent was Han Holsbergen, een vrouw (eigenlijk heette ze Johanna) die les had gehad bij Oscar Back, de beroemdste leraar in Nederland in de tijd na de tweede wereld oorlog.
Zij was een bijzondere vrouw, die helaas een grote carriere als concert violiste was misgelopen omdat ze in een cruciale fase van haar leven voor haar zieke moeder ging zorgen.

Soms liet ze je in de vakantie of in het weekend bij haar thuis komen en werkte ze rustig 2 tot 3 uur met je tot je stond te tollen op je benen.

Wellicht is de enorme gedrevenheid van mijn eigen lerares een van de oorzaken waarom ik van het lesgeven mijn werk heb gemaakt.

Na mijn studie speelde ik geruime tijd bij diverse symfonieorkesten, maar al snel kwamen de eerste leerlingen en contacten met muziekscholen. Eerst in Dronten, toen in Kampen en al vanaf 1986 in Zutphen. Daar heb ik fijne collega’s en leuke leerlingen en kreeg ik de kans mijn eigen praktijk op te bouwen.

Wat ik heel belangrijk vind is dat je naast het lesgeven moet blijven spelen op een goed niveau en altijd bezig moet blijven met het ontdekken van nieuwe dingen. Zo ben ik naast de viool ook verliefd geworden op de klank van de altviool en ben die ook intensief gaan bespelen. Voor dit instrument heb ik ook mijn lesbevoegdheid en in het Van Wassenaer Consort speel ik bijna altijd als altviolist. Bij mijn Duo Manvolk spel ik weer meer viool en maken we onze eigen stukken in allerlei stijlen van pop en wereldmuziekBij het schrijven van “Speel Viool” kwamen al die stijlen goed van pas en kreeg ik er een passie bij: muziek schrijven en arrangeren.

Is er naast dit alles nog tijd voor andere bezigheden: niet altijd maar soms wel. Sinds een jaar of tien ben ik begonnen met het rijden op IJslandse paarden. Deze kleine stoere paardjes met hun bijzondere gangenaanleg hebben mijn hart veroverd en vreemd genoeg heb ik daarbij heel veel dingen geleerd die ik ook kan gebruiken bij het lesgeven op de viool.